Rene van Diest, piramides

Terugblik op de lezing van 19 januari 2015 Piramidekrachten met René van Diest

foto-piramideRené had ruim op tijd willen zijn om zijn piramide in elkaar te zetten en zijn andere spulletjes ten toon te spreiden. De drukte in het verkeer deed hem een beetje de das om, maar alles kwam in orde. Iets te laat begonnen we met de avond.
De piramide stond te pronken voor in de zaal en we werden uitgenodigd er in plaats te nemen. Je zou dan meteen kunnen beginnen met je meditatie, terwijl je normaal toch zo’n 6 minuten voorbereiding nodig hebt om er mee te kunnen beginnen. Dat kan de kracht van de piramide voor je doen.

Van kinds af worden we opgevoed voor de maatschappij, niet voor onszelf. Het kind in je mag weer naar voren komen, wordt steeds belangrijker in deze nieuwe tijd, waarin alles verandert.
René ontwikkelde een voorliefde voor bouwkunde en dan vooral voor de oude. Dan kom je al snel uit bij piramides. Hij maakte kleine piramides, natuurlijk met de juiste verhouding ten opzichte van de afmetingen van de grote. De MDF die hij gebruikt voor de ribben is gedematerialiseerd, vanwege de formaldehyde die er in verwerkt is. Verder is MDF zeer geschikt omdat het niet krom trekt.

Zijn (voor)gevoel liet hem bijna nooit in de steek zodat hij mensen vaak kon helpen. Het bouwen van de piramides is ook zo’n hulp voor mensen.
Over gevoel gesproken: vroeger leefden er mensen met een spirituele ervaring, terwijl er nu spirituele wezens zijn met een menselijke ervaring. We groeien allemaal naar hogere lagen.

Op 21 december 2012 gingen we naar een andere wereld, naar een wereld die we nog niet kennen. Van 2012 naar 2040 vinden de grootste veranderingen plaats.
(voor onze internetgebruikers zie: 12december2012.nl)

Alles is opgebouwd uit energie.
Er zijn ook piramides op de maan en die in Bosnië zijn al 25000 jaar oud, terwijl die in Egypte nog maar 15000 jaar oud zijn. In later jaren zijn ze pas gebruikt als graftombe, de farao’s zijn nog geen 15000 jaar geleden gestorven.
De Merkaba of Levensbloem vinden we overal in oude culturen. Hij geeft kracht en helpt bij meditatie.

Tegenwoordig worden veel kinderen geboren met ADHD, wat weer onderdrukt wordt met ritalin. Maar de kinderen zijn hooggevoelig en moeten de toekomst maken.

Als je je eigen tuintje hebt en je eigen groentes verbouwd, moet je met zaad beginnen wat misschien gemanipuleerd is. Leg het twee dagen onder de piramide en het is weer in zijn oorspronkelijke staat.
Je kunt ook met je gedachten fruit en groenten gezond maken, maar je moet dan de juiste structuur indenken, terwijl het in de piramide vanzelf gaat.

We deden een oefening, waarbij na enig denkwerk en concentratie een vinger wat langer werd. Daaraan kun je zien dat we zijn ontstaan uit het niets. Je kunt met je denkkracht ook beter worden, kijk maar naar de Germaanse Geneeskunde. Alles is energie: als we het goed aanpakken in een botbreuk in twee minuten genezen.

De piramide is een gereedschap, iedereen kan hem maken. Maar het moet met dezelfde verhouding van maten en hoeken, zodat je dezelfde frequentie ontvangt die goed voor ons werkt en die ook met ons samenwerkt.
De piramide is een krachtcentrale. René is bezig met een apparaat om stroom op te wekken. Hij noemt het geen perpetuum mobile omdat de energie uit de kosmos wordt toegevoegd en een perpetuum mobile wordt geacht zichzelf aan de gang te houden, wat dan ook niet mogelijk is.

Het was een interessante avond, maar als iedereen alles geloofde wat René vertelde zouden er meer piramides over de toonbank gegaan zijn.

Joop

– – – –

Iedereen kent de piramide van Cheops, het zevende wereldwonder, en bovendien de grootste piramide die we in de wereld kennen. Er zijn talrijke aanwijzingen dat de piramide van Cheops ongekende piramidekrachten bezit. De grote piramide is gebouwd volgens de geometrie, wat inhoudt dat alles in verhouding exact klopt.
Verder is er gesteld dat de piramide van Cheops op grond van deze geometrie een model kan zijn geweest, dat de omtrek van de aarde voorstelde, waarbij de afstand van het grondvlak tot de top de relatie tot Noord- en Zuidpool vertegenwoordigde en in verhouding de afstand tussen de aarde en de maan.
René heeft deze verhoudingen overgenomen en maakt zijn eigen Piramides. De krachten die je daarin kunt opdoen geven een idee welke de grote piramides je konden (en nog zouden kunnen) geven.
Hij geeft workshops, waarin hij vertelt over die piramidekrachten en waarin hij je die krachten laat meemaken in zijn zelfgemaakte piramide.
René kan heel veel vertellen over de interessant objecten uit een ver verleden, die we niet alleen in Egypte vinden maar in de landen waar oude volken met oude beschaving hebben geleefd en gewoond.

Rene van Diest, Ik ben Coach, Innovator, Inspirator en Visionair.

Je kan mij het beste omschrijven als iemand die altijd een duidelijk doel voor ogen heeft, ondernemend is en er altijd voor gaat. Ik sta altijd open voor leuke uitdagingen en vind het geweldig om mensen te helpen met een bewustwording. Er is meer dan de meeste mensen denken of denken te weten.

Mijn kernwoorden: Meditatie, Spiritualiteit, Visualiseren, Bewustzijn, Inzichten, Liefde, Natuur, Mensen Helpen.

Een ander specialisme van mij is het vervaardigen van krachtige piramides.
Door gebruik te maken van de heilige geometrie van de schepping heb ik een piramide geconstrueerd die, zodra je er zelf in gaat zitten, direct in verbinding brengt met de oerbron, het universum, het heel-al, al wat is, het licht en de liefde.
Het is ongelofelijk te zien en te ervaren wat het met mijn klanten doet, zodra ze in de piramide gaan zitten.
Blokkades worden doorbroken, chakra’s en auravelden komen weer in een natuur balans.

bron: http://www.renevandiest.nl/

Het Weefhuis en de Beeldentuin

beeldentuin-2Het Weefhuis is ooit gebouwd als papierpakhuis. In de Zaanstreek stonden vroeger veel molens en er was veel water, een prachtige combinatie om papier te maken. Toen het later als woonhuis werd verbouwd, werd in de buitenmuur turfmolm verwerkt om wat meer isolatie te krijgen. Nu is wordt het gebruikt om exposities in te houden. De dochter van Coby heeft haar kunst ook een keer gedeeld met de wereld in het Weefhuis.

De Beeldentuin is ooit de “overtuin” geweest van de mensen die het Raadhuis bewoonden nog vóórdat het gemeentehuis van Zaandijk was. De beelden stonden toen dan ook met hun gezicht naar Hun toe. Wat later werd de tuin verkocht aan de Familie Honig die een paar huizen verderop woonden. De beelden werden toen naar hun huis toe gedraaid. Je wilt natuurlijk niet door je eigen beelden genegeerd worden!

Het zou te gek zijn als die beelden niet een tafereel met elkaar zouden vormen.
Het dichtst bij het Theehuisje zien we de Morgen. De dame heeft een haan bij zich, die voor zichzelf spreekt, en is nog wat schaars gekleed. Net uit bed gerold zeker!
Het dichtst bij de Lagedijk is de Middag. De jager hoort een boog in zijn rechter hand te
hebben en zijn hond haalt het wild op dat hij geschoten heeft. De boog is hij af en toe kwijt. Alles wat je niet gebruikt holt achteruit.
Als we verder gaan met de ronde zien we de Avond. De man viert zo te zien een feestje, dat in vroeger tijden vaker als nu gevierd mocht worden.
Achterin de hoek zien we de Nacht. Die is vergezeld van een uil, die altijd in de nacht
actiever is.
In het midden staat Bacchus, de god van de wijn, die we allemaal wel kennen. Als we niet ooit aan een Bacchanaal hebben meegedaan, hebben we er zeker wel van gehoord en zijn we misschien wel een beetje jaloers op mensen die er wel aan hebben meegedaan.
In vroeger tijden werden problemen en goede raad niet onder stoelen of banken gestoken. Op een zandig stuk in de siertuin, goed zichtbaar vanaf de Lagedijk, had men een kralenperk neergelegd. Met die kralen was voor de mensen die het konden lezen de volgende spreuk neergelegd:
Morgen, Middag, Avond, Nacht, Niet te veel aan Bacchus gebracht.

En naar Bacchus brengen is het eufemisme voor te veel drinken dat begrijp je.

Ik hoop dat dit stukje je vanzelf naar het gebouw van de drumband leidt. Het staat achter het woonhuis wat schuin achter het Weefhuis staat aan het Weefhuispad.

Tot maandag.

Joop

Jaarvergadering 5 januari 2015

Op 5 januari hielden we onze Algemene Ledenvergadering.

Elders in deze Pariodiek kan je lezen hoe het gegaan is vóór we aan het vergaderen waren. Daar zal ik nu dus niet verder over uitweiden.
De voorzitter begon met de leden hartelijk te verwelkomen. Hij vond de opkomst ewonderenswaardig en hoopte alleen dat de volgende keer nóg meer leden het de moeite waard vinden met het bestuur mee te denken over onze Vereniging.

Rens deed een boekje open over de financiën, die prima op orde zijn gezien ook de goedkeuring van haar werk door de Kascommissie. Jan de Waal maakt volgend jaar geen deel meer uit van de kascommissie. Hij gaf zijn plaats graag over aan Zwaantje, omdat er nu eenmaal elk jaar iemand moet afvallen. Dus Zwaantje Keizer en Ria van den Berg zijn volgend jaar samen de kascontrolecommissie.

In korte bewoordingen passeerde daarna seizoen 2013/2014 de revue. Het is altijd weer leuk vooral na een tijdje te horen welke lezingen er in een seizoen geweest zijn. Het was een mooi jaar.

De bibliotheek trekt toch iets meer mensen dan her seizoen er vóór. Deze keer waren er 53 boeken uitgeleend. Niet een zeer hoog aantal, maar groei is altijd mooi.

Over de Pariodiek konden we kort zijn. Er gaan wel eens wat kleinigheden mis, omdat er met oude apparatuur gewerkt wordt. Maar we besteden er veel aandacht aan.

Willem vertelde daarna welke huisavonden er geweest zijn. De avonden met Ger Mosman en met Christien Fassaert sprongen positief uit. Willem vroeg inbreng vanuit de leden omdat het niet altijd eenvoudig is om onderwerpen te vinden die geschikt zijn, temeer omdat de entreeprijs niet te hoog moet worden. Vanuit de zaal kwam het voorstel dat alle leden bij zichzelf te rade kunnen gaan om te overwegen iets van zichzelf te laten zien. Er zijn er vele onder ons die heel wat in hun mars hebben en dan hoeft het ook niet heel veel te kosten. De avonden met Ger en Christien zijn hele mooie voorbeelden.

Erik vertelde over de website en hoeveel hits er in de loop van het seizoen geweest zijn.
Het waren er meer dan 4000 dus kunnen we stellen dat de website:
parapsychologiezaanstreek.nl zijn geld dubbel en dwars waard is.
Tussen haakjes mag ik hier zeggen dat Erik de site ontwikkeld heeft en hem ook keurig bijhoudt. Pluim voor hem en ik kan je aanraden de site eens te bezoeken als je de mogelijkheid hebt. Je kunt je op en aanmerkingen op de Vereniging en op de site er ook kwijt.

Yvonne Pietersma is toegetreden tot het bestuur. We zijn bijzonder blij met haar.

Na de pauze was Frans Meulman er met zijn Tarotkaarten. Hij had de kaarten klein en ook heel groot uitgeprint, zodat we achterin de zaal ook goed zicht op zijn verhaal hadden. Aan de kaarten, die ik trok voor de Vereniging, kon hij zien dat we aan vernieuwing toe zijn, omdat we al heel lang een beetje op dezelfde voet doorsudderen.
Het klonk misschien niet echt leuk maar hij had wel gelijk. Daarom bij deze de oproep aan alle leden om eens mee te denken met het bestuur. Welke dingen die we doen kunnen of moeten anders? En welke dingen die we niet doen kunnen of moeten we wel doen? En heel “toevallig” schrijft Martine daar ook een beetje over.

Al met al hadden we een heel goede avond, waarbij het bestuur een pluim kreeg voor wat weer tot stand gebracht is in dat seizoen. Een stimulans om verder te gaan!

Joop

Januari, van de voorzitter,

Lieve mensen,

Het zijn roerige tijden tegenwoordig. Ook in vroeger tijden zijn er oorlogen gevoerd.
Heel vaak werd het conflict geboren door onbegrip, wat dan weer veroorzaakt werd door verschil in opvattingen die weer veroorzaakt werden door verschillende godsdiensten. Christenen waren er in het verleden heel vaak bij betrokken, terwijl er nergens geschreven staat dat het geloof te vuur en te zwaard verspreid moet worden.
Of het in de Koran wel staat of dat het er uit gehaald kan worden, weet ik niet want ik heb niet zozeer de behoefte gehad om de Koran te lezen.
Ik ken wel mensen die Islamiet zijn en ook wel naar de Moskee gaan. Ze verfoeien de problemen die door hun zg. geloofsgenoten worden veroorzaakt. Ze zijn ook niet blij met de manier waarop sommige mensen menen te moeten spotten met hun geloof. Maar dat hebben Christenen ook. Dus laten we rekening houden met elkaar en onze rechten niet verspillen om andere mensen, die misschien iets anders denken, te kwetsen.
Aangezien liefde alles overwint kunnen we hen wat liefde zenden, zoals we dat ook kunnen doen voor mensen die dichtbij wonen en die we niet altijd snappen.
Over “dichtbij” gesproken: bij Mozamo, waar we steeds prachtig onderdak hebben is enige onenigheid tussen twee groepen. Daardoor kunnen we de negentiende niet naar het gebouw van Mozamo voor de lezing over Piramidekrachten. Gelukkig hebben we wel andere ruimte gevonden vlak bij het Weefhuis in Zaandijk met de prachtige Beeldentuin er voor. Ik zal verderop in deze Pariodiek wat over de geschiedenis van deze markante plaats in Oud-Zaandijk vertellen zodat je graag naar deze locatie zult uitzien.
Uiteraard zijn we bijzonder blij dat we zo hartelijk bij de vereniging De Saen worden ontvangen. En met het bijzondere onderwerp voor de lezing in het achterhoofd raad ik u aan op tijd te komen, zodat jullie, leden en sympathisanten, niet in de kou komen te staan.

Tot maandag dus.

Joop

Verandering

Het was vijf januari rond half acht ’s avonds. En koud. We stapten in de auto en reden naar Mozamo alwaar zoals gewoonlijk de ledenvergadering van onze Vereniging voor Parapsychologie plaats zou vinden. Bij aankomst troffen we een groepje mensen dat buiten voor de deur stond te klappertanden. De deur bleek dicht. We konden er niet in.

Het gebouw was voorzien van nieuwe sloten door een aantal personen die zich afgescheiden hadden van het bestuur van de motorclub. Ik besloot in de warmte van de auto af te wachten en zocht verstrooiing door het oplossen van een puzzeltje. Na zo’n 20 minuten geharrewar bleek er geen verzoening mogelijk en werd haastig een andere locatie gevonden. Aldus vertrokken we naar het gebouwtje van de drumband op Zaandijk waar de vergadering alsnog doorgang kon vinden. Veel lof voor de mevrouw die ons daar opving: ze toverde in een mum van tijd een gezellig kleedje en zelfs een bloemetje op de tafels en om op te warmen kreeg iedereen koffie (dat de melk zuur was,
was jammer, maar ook grappig).

Ik vond het allemaal wel vermakelijk. De vereniging organiseert al 31 jaar lezingen van sprekers over diverse spirituele onderwerpen. Je zou dus denken dat er openheid voor vernieuwing zou zijn. Maar toen officieus aan de orde kwam dat onze vaste lokatie teveel op losse schroeven stond en we dit niet konden riskeren op een avond dat er zo’n 60 man zou komen, waardoor het dus verstandig zou zijn om een andere (vaste) lokatie te zoeken, werd bedenkelijk gekeken.

Dat zette mij aan het denken.
Waarom hebben mensen vaak zo een weerstand tegen verandering? Aan de ene kant is vastigheid vertrouwd, bekend en daardoor veilig. Maar is het aan de andere kant ook niet saai? Mensen houden van hun comfort zone. Alles wat bekend is geeft ons een bepaald overzicht en geeft ons een vals gevoel van controle. Alsof we ons leven en wat zich daarin aandient beter in de hand hebben als we in ons vertrouwde wereldje blijven opereren. Maar het leven is niet bedoeld om stil te staan. Leven is synoniem aan groei, aan beweging. Stilstand leidt tot verval.
Opnieuw beginnen is het tegenovergestelde van saai. Soms hoor je mensen een beetje weemoedig zeggen dat ze wel opnieuw zouden willen beginnen. Maar door de manier waarop zij het zeggen begrijp je al dat ze het voor onmogelijk houden. Wat ligt daar eigenlijk aan ten grondslag? Wanneer hebben wij geleerd dat we geen nieuwe richting in kunnen slaan? Het is alsof er een goede reden moet zijn wil men een nieuwe start overwegen. Met ‘goede’ voornemens wachten we vaak tot januari, alsof we dit alibi nodig hebben om iets nieuws of anders te gaan doen.

Onlangs was ik voor het eerst in Amerika. Ik had al van diverse mensen gehoord hoe fantastisch het er was en hoeveel er te zien is. Maar op de een of andere manier was het voor mij een ver ideaal, onbereikbaar, net als Japan. Eigenlijk bizar want ik ben al drie keer in India geweest. Maar goed, nu was ik dan in de USA na een vlucht van elf uur.
Ineens realiseerde ik mij: ik was er voorheen angstig voor geweest. Om daar alleen naar toe te gaan. Beïnvloed door allerlei Wild West verhalen. En nu reed ik daar in mijn huurautootje en bemerkte dat het niet eng was maar geweldig. En toen ik weer thuis was realiseerde ik mij dat de afgelopen vakantie zelf niet het meest fantastische was geweest, maar het feit dat ik mijn angst ervoor nu bewust was geworden. Beter nog: dat die angst nu verdwenen was. Daaruit begrijp ik, dat ik, die toch zeker een avontuurlijke geest heb, ook onbewuste angsten heb. Angsten die niet op eigen ervaring gestoeld zijn.
Angsten voor het onbekende die slechts opgelost kunnen worden door te handelen. Gewoon gaan, doen, ervaren. Angst je niet laten stoppen. Je kunt kijken naar de emotie angst en tegen jezelf zeggen: goh, apart, hier voel ik angst voor. Om vervolgens precies datgene te ondernemen waar je bang voor was. En dan het gevoel van voldoening, van opluchting, van ‘ha, wat een grap, was ik daar nu zo onzeker over’, en van puur enthousiasme. Dat gevoel van ‘Yes, ik leef!!’ is met geen pen te beschrijven.

Als ik zo naar de Vereniging kijk dan zie ik een vertrouwde club mensen die genoegen beleven aan de avonden. Er is interesse en er is saamhorigheid. Het is gemoedelijk en gezellig. Daarnaast zie ik dat het ledenaantal niet significant groeit en dat er vergrijzing optreedt.

Op zich natuurlijk geen enkel probleem, want er bestaan allerlei verenigingen en clubs voor jongeren, dus waarom ook geen club voor ouderen.

Maar… dat is niet per se de insteek van onze vereniging. De Vereniging voor Parapsychologie is niet bedoeld als senioren club, het is een vereniging voor iedereen.
Het zou niet verkeerd zijn als er een instroom van wat nieuw bloed bij de club kwam.
Ten eerste geeft dat vernieuwing in de contacten. Ten tweede is het goed dat er nieuwe leden bijkomen omdat we dan meer inkomsten hebben die we weer kunnen aanwenden om interessante sprekers uit te nodigen.

Misschien is het een idee om de vereniging én haar uitstraling wat te vernieuwen. Een beetje een makeover om het maar modern te verwoorden. Dus de website voorzien van een nieuwe uitstraling. Een pagina er op met beknopte verslagen van lezingen inclusief een paar foto’s ter verlevendiging. Een goede Facebook pagina die zal zorgen voor de broodnodige publiciteit. Dat zijn maar een paar ideetjes. Misschien hebben andere mensen er nog meer. Tijdens de vergadering wordt om input gevraagd, maar die is er amper. Het kan heel goed dat je op zo’ n moment even geen idee hebt, maar misschien achteraf wel. Dan is het alsnog fijn als u uw idee bij het bestuur meldt. Via de telefoon of via de contact pagina op de website.

Mensen, een vereniging is precies wat het woord zegt: het verenigen van mensen in een
club. Om een vereniging bloeiend en groeiend te houden is inzet en input nodig.

Martine Clausen, optimistisch.