Nieuw jaar? Of Oud nieuws?

Aan iedereen die dit leest de beste wensen voor 2016. Geen tijd voor platitudes over hoe de tijd vliegt, dat zien we iedere dag in de spiegel, nietwaar?! Mensen, ik schrok toen ik dit keer de Nieuwjaarsboodschap van Amma vertaalde. Behalve liefde en compassie, was er een ernstige toon die aanspoorde tot bewust leven, aangezien de opwarming van de aarde veel sneller gaat dan voorspeld en Amma zei dat als wij op deze voet voort gaan, wij over 4 tot 6 jaar in een zodanige hitte zullen leven dat het menselijk ras zal uitsterven. Aarde, onze planeet, zal zich aanpassen dus de planeet overleeft het wel. Maar als wij niet uitkijken, dan is het finito met ons bestaan.
aardeIk moet zeggen dat ik daar wel even stil van was. Een fenomeen op zich. Natuurlijk weten we van het gat in de ozonlaag en dergelijke, maar er komen dagelijks meer auto’s op de weg en we gaan nog altijd rustig door met het kappen van tropisch regenwoud en het houden van koeien. Die koeien alleen al zijn debet aan 18% van het broeikaseffect. De oplossing lijkt mij duidelijk. Dan maar geen vlees meer eten!
Nou, nou, Martine, dat is wel erg somber zo begin januari, denkt u wellicht. Helaas, zo heeft de mensheid haar moederplaneet uitgebuit. Dus wanneer u weer staat te lekkerbekken voor een kiloknaller, dan zou ik nog maar een keertje nadenken.
Ik had laatst een leuk gesprek met een knaap die zojuist was afgestudeerd in maritieme biologie. Hij was speciaal geïnteresseerd in landbouw op zee. Dat wil zeggen: de visteelt op zo’n manier dat er oesters en zeewier aan te pas moeten komen om de afvalstoffen van die vissen op te nemen zodat er geen enkel afvalresidu van de teelt van die vissen overblijft. Knaap was 24 en gaat in februari naar Australië om daar werk te zoeken in zijn veld. Ik zeg tegen hem: ‘Goh, interessant beroep hoor, dan weet je zeker ook wel dat de veeteelt voor vleesconsumptie door de hoeveelheid methaan een grote boosdoener is waar het broeikaseffect betreft.’ ‘Ja, zegt hij, ‘daarom probeer ik ook nog maar 1 keer per dag vlees te eten.’ Ik schoot regelrecht in de lach. ‘1 keer per dag? 1 keer per week zul je bedoelen, kerel, anders redden wij het niet!’
Deze jongeling was een Engelsman. Ik vond het sneu want hij werd helemaal rood, en pruttelde dat hij zo van vlees houdt. En daar zit hem dan ook precies de kneep met dat hele milieuprobleem. Wij zijn zo gewend om het onze zintuigen naar de zin te maken, dat we eigenlijk grote moeite hebben om te doen wat goed is voor het algemeen goed. Zo lekker een stuk vlees, dus dat ene stuk dat ik eet kan geen kwaad, toch? Ahhh, lekker lang onder de warme douche is zo zalig. Ahhh, met de auto naar de supermarkt is zo lekker gemakkelijk. Ahhh, een spuitbus deodorant is zoveel frisser dan een roller. Noem maar op, noem maar op.
Amma zegt: ‘Zelfs al woon je in een mini flat, dan nog heb je een vensterbank waarop je een paar potten met eigen groenten kunt verbouwen. En je kunt je afval scheiden. Denk niet, wat kan dat minibeetje dat ik doe nu toch voor invloed op het geheel hebben. Want alle kleine handelingen zijn samen één belangrijke stap.’
Maar haar boodschap was niet helemaal somber hoor, want ze zei ook dat wanneer we met zijn allen die moeite doen, dat er dan wellicht een verschuiving in bewustzijn zou kunnen komen en daardoor de start van een nieuw tijdperk. Maar dan moet er echt wel iets veranderen.
Ik hoop op het laatste. Als je naar het nieuws luistert is dat genoeg om je doodsbang te maken en pessimistisch. Als je ziet wat ze doen op sommige plaatsen in de wereld dan realiseer je je dat de mensheid de meest destructieve diersoort op aarde is en dat deze diersoort de hele planeet naar de Filistijnen helpt. Maar er zijn ook vele mensen die geweldloosheid betrachten, zoals wij van Gandhi geleerd hebben. En die vriendelijk zijn voor hun medemens. Godbetert, hoe is het mogelijk dat we zo moeilijk doen over de vluchtelingen. Die arme mensen hebben een welkom nodig, stel je voor dat jij in hun situatie zou zijn. Maar daar ontbreekt het aan. Aan inlevingsvermogen.
Mijn nieuwe voornemen voor dit jaar is een oud voornemen. Ik wil niets, alleen maar mededogen hebben voor de planeet en alles daarop. Helaas ben ik menselijk en kan ik geen mededogen opbrengen voor terroristen die plannen maken om onschuldige mensen de lucht in te blazen.
Hopelijk wordt dit een jaar van positieve veranderingen. Sommige veranderingen zijn vreemd, daar moeten wij een beetje aan wennen. Zoals het feit dat onze voorzitter na meer dan 20 jaren trouwe dienst met (welverdiend) pensioen gaat. Zeer begrijpelijk hoor, Joop, petje af voor jouw inzet al die jaren. Hopelijk blijf je nog wel je rode jasje dragen, want we kennen je eigenlijk niet zonder!
Ik ben benieuwd lieve mensen, wat dit nieuwe jaar gaat brengen. Ik hoop Nieuws, en geen Ouds.

Martine Clausen, als we nog 4 tot 6 jaar te leven hebben, wat gaan we dan doen met die tijd?

2 thoughts on “Nieuw jaar? Of Oud nieuws?

  1. Hi Martine, als Amma gelijk heeft, is dit een triest vooruitzicht en ik denk dat het toekomstperspectief van het menselijk stervensproces er niet zo leuk uit zal gaan zien…. wat de vluchtelingen betreft, ik denk persoonlijk dat het niet zo zeer te maken heeft met het inlevingsvermogen van de mensen, maar meer met angst, angst voor de toekomst…… want het zijn niet allemaal lieverdjes, deze mannen! Ook ik ben INGESLOTEN geworden in de trein, door buitenlanders. Gelukkig ben ik er goed van af gekomen, maar ik heb door deze ervaring wel moeten ervaren wat VRIJHEIDSBEROVING is en hoe dat voelt……….. en dit voelt afschuwlijk. Het heeft even geduurd voor ik mijzelf weer ‘gerust’ kon voelen……………..

    • Hallo Alida, Dank je voor je reactie. Ik had het met mijn zoon over Amma’s boodschap. Hij was er bij in de ashram toen zij hem uitsprak, maar volgens Bob heeft zij erbij gezegd dat het een ‘mogelijk scenario’ is, als wij niets doen aan de opwarming van de aarde. Het is aan ons, mensheid, om Moeder Aarde te beschermen, en daarmee ook onszelf. Het vluchtelingen ‘probleem’ is ook een probleem van vrijheidsberoving en doodsangst. En dat raakt aan een diepgewortelde angst in ons allemaal. Wij kunnen ons niet afgescheiden zien van de rest van de mensheid. We zullen zien hoe het verder gaat, liefde en compassie zijn mijns inziens geboden voor ons allemaal. Het moet heel angstig zijn geweest om ingesloten te worden. Nare mannen vind je helaas overal. Trieste zaak. Met vriendelijke groet Martine Clausen

Reacties zijn gesloten.