Gertien van der Gracht, psychometrie

Terugblik op  Gertien van der Gracht, psychometrie
15-sep-2014

Gertien stortte een vloed van woorden over ons uit. Het was net of ze wist dat ze heel
veel moest vertellen op deze avond. En het was vaak bijzonder raak. Ze zegt wat ze
zeggen moet en zal nooit iemand bang maken met ongelukken te voorspellen of nog
erger dingen.
Ze snapt dat mensen een foto neerleggen van iemand over wie ze graag iets nader willen
horen, maar er komt ook wel eens iemand anders. Daar heeft zij geen zeggenschap over.
Op de tafel bij Gertien lagen merendeels foto’s van overledenen, waar ze na een tijdje er
al iets over gezegd te hebben, pas vroeg wie de foto had neergelegd. Heel vaak
herkenden mensen de dingen die ze zei en dat maakt zo’n avond tot een feest, een feest
van herkenning dus.
Heel aandoenlijk was de tweelingzus die kwam om te zeggen dat de zus in de zaal niet
meer moest huilen.
Er waren ook opmerkingen die iedereen zich mocht aantrekken. “Alles is altijd ergens
goed voor”, soms zie je het zelf niet zo of zie je het later pas, maar we moesten dat van
haar aannemen.
We moeten een les leren, moeilijke dingen die we tegenkomen is geen straf, maar dus
een les, die we moeten leren.
Als je zelf veel hebt meegemaakt kun je later anderen beter helpen.
Als je boven bent krijg je je leven te zien, niet om er een oordeel over te hebben maar
om er van te leren!
Omdat we merkten dat de mensen over wie ze sprak dingen herkenden was het jammer
dat niet iedereen aan de beurt kwam. Maar daardoor was het wel een boeiende en wat
spannende avond!

Joop

September

Lieve mensen,
We leven op het staartje van de zomer. Het kan nog mooi weer zijn, maar we gaan onherroepelijk naar de herfst, met zijn stormen en vlagen regen. We zitten er niet op te wachten maar kunnen het wel verwachten.
Ons verenigingsleven neemt dus weer een aanvang. Maandag hebben we onze eerste lezing weer. Door een fout in de laatste Pariodiek van mei 2014 staan we even op het verkeerde been. De onderwerpen in de maanden september en oktober waren verwisseld. Dat wil zeggen dat de waarnemingen met Gertien van der Gracht aanstaande maandag is en om de verwarring nog groter te maken heeft Marcel Terveer, die dus voor oktober was uitgenodigd, om gezondheidsredenen afgezegd. We zullen voor hem een goede plaatsvervanger zoeken. In de volgende Pariodiek zullen we dat aankondigen. Dus houd het in de gaten!
Verderop in dit nummer zal ik er op terugkomen, maar ik wil het nu alvast aankondigen: we zoeken een nieuw bestuurslid. Ger Mosman, die zich naar vermogen heeft ingezet, vond dat de functie toch niet helemaal zijn ding was. Ger, bedankt voor je inzet en in ieder geval zullen we ons mooie bord, dat steeds op het kruispunt staat om nieuwe bezoekers de weg te wijzen, koesteren.
Omdat Ger dus ophoudt bestuurslid te zijn, is er iemand nieuw nodig, die ons bestuur komt versterken. We stellen met zijn allen het programma samen voor het volgende seizoen en de boeken van de bibliotheek moeten uitgeleend op de lezingavond en dus de kaartenbak bijgehouden. Daarbij zal je zeker de eerste tijd assistentie krijgen van Willem. Verder vergaderen we globaal een keer in de maand.
Het is een prachtige gelegenheid wat meer inspraak te hebben in onze mooie Vereniging. Denk niet te gauw dat je het niet kan. Wij zijn allemaal eens begonnen!
Aldus, de toon is weer gezet. Het seizoen 2014/2015 is gestart. We zullen er met zijn allen een geweldig seizoen van maken. De lezingen die op stapel staan laten dat al een beetje zien.
We beginnen met Gertie, haar roep snelt al voor haar uit. Het zal een interessante avond worden ook en zelfs voor de mensen die niet aan de beurt komen, want er zullen ook dingen aan bod komen die voor iedereen interessant zijn.
Tot maandag dus!
Joop

Advaita

2014_osho-zen-8fire-travelingEen van de Tarot kaarten in de Osho Zen Tarot is ‘Travelling’ – reizen. Het plaatje op de kaart toont een bergachtig landschap met een meanderend pad waarop piepklein een figuurtje te zien is. Een zonnetje aan de horizon. De kaart duidt aan dat ieder mensenleven een persoonlijke reis is. Als je van boven zou kunnen kijken naar de route, dan zou je ook duidelijk een richting kunnen zien, een lijn, maar ook allerlei zijpaden en paadjes die de reiziger in kan slaan om uiteindelijk weer op de hoofdlijn, het levenspad dat onherroepelijk ergens toe leidt, terug te komen.
Zo kunnen we dus ons leven bezien. We kunnen pogen er boven te hangen en de route te bekijken. Dan kunnen we inzien dat we soms een beetje zijn afgeweken, en soms in een rechte lijn zijn gelopen. Waar naar toe? Tja, dat hangt er van af wat je doel is. Wat mij opvalt is dat er vaak op mijn lijntje dingen zijn aangereikt. Alsof er kleine richtingaanwijzers stonden. Van die mooie paaltjes met een bordje erop: Erik, Deepak Chopra, Amma, Meditatie, Wandelpad, Vereniging voor Parapsychologie, Frankrijk, Engeland, Wereldse genoegens, Onthechting. Zomaar een heel aantal bordjes die ik op mijn pad ben tegengekomen en waarvan sommige steeds terugkomen. Soms met de twee richtingen: links af wereldse verlangens en rechtsaf spirituele ontwikkeling.
Wanneer ben je een spiritueel zoeker? Als je je bezig houdt met de diepere betekenis van het leven? Als je ergens een knagend gevoel hebt dat zegt dat er daar buiten dat ego iets groters is, iets mooiers dan wat je tot nog toe ooit ervaren hebt? Als je ongedurig bent en in je gedachtestroom verdwaalt? Misschien heeft ieder mens zo zijn eigen reden om zich spiritueel zoeker te noemen. Dat doet er minder toe. De vraag: wat hoopt die zoeker dan te vinden is relevanter. Volgens Ramesh Balsekar is dat voor alle spiritueel zoekenden gelijk: totale innerlijke rust. Peace of Mind. De vredige staat van puur zijn, onverstoord door de uitputtende eisen en kletspraat van het ego.
Een aantal jaren geleden kwam ik via via in aanraking met Advaita Vedanta. Een boodschapper van het universum bracht het onder mijn aandacht. Dus ik ging mij daar in verdiepen, want de boodschapper was een goede vriend die ook zeer noest bezig was zich op het spirituele pad in van alles onder te dompelen. Er was een lezing van Andrew Cohen in de Beurs van Berlage, dus ik heen. Ik kan mij nu alleen nog herinneren dat ik verbaasd was over hoe die Cohen er uit zag als een moderne snelle zakenman. En dat hij een snelle geest had en intellectueel vertelde over Advaita. Aangezien ik ook nogal goed in mijn intellect kan toeven, sprak het mij wel aan, maar ergens had ik ook een innerlijk stemmetje dat zei: er ontbreekt hier iets. Indertijd kon ik daar de vinger niet op leggen. (achteraf denk ik: het voelde niet warm, groot verschil met Amma)
Later had ik een keer op een opleiding die ik toen volgde een seminar van een gastspreker. Die man heette van zijn voornaam Advaita! Hij gaf les in het samenstellen van creatieve workshops voor het bedrijfsleven of zo. Ik weet zijn achternaam niet meer maar het was iets van Advaita de Wit of zo. Dat stond wel komisch. Toen dacht ik weer, o ja, die Advaita, daar ben ik een beetje van afgedwaald. Dat kwam ook omdat ik naar
een lezing van Tony Buzan was geweest. Ook een westers Advaita leraar. Van zijn
lezing kwam ik ronduit gefrustreerd, om niet te zeggen verontwaardigd vandaan. Iedere keer als iemand een vraag stelde zoals bijvoorbeeld : ‘Ik begrijp dat u zegt…” Dan viel
hij de vraagsteller in de reden en zei iets als: ‘ Welke Ik? Er bestaat geen ik. En ook
geen U.” En een lol dat hij had. Ik ergerde me groen, want niemand kon een vraag stellen. Maar Tony leek zich kostelijk te vermaken.
Ik geloof dat ik toen een beetje terug begon te komen van die stroming.
Achteraf bedenk ik mij: ik was zeker op mijn levenspad een zijweg in geslagen waar ik eigenlijk nog niet aan toe was. Of misschien was mijn ego nog 100% te groot, in vergelijking met vandaag 99% te groot.
In elk geval ben ik nu in een fase dat het fenomeen Verlichting mij uitermate intrigeert. En grappig genoeg zijn er dan ook weer boodschappers die van alles aanreiken.
Het begon met het boek ‘Ik Ben’ van Sri Nissargadatta Maharaj. Een enorme dikke pil. Dat kwam ik op een marktje in Zuid Frankrijk tegen. Ik had het al jaren willen hebben maar was te knierterig. Nu sprong het eruit op de marktstal met tweedehands boeken. Het was dan ook knal oranje. Ik pakte het en stond te glunderen. De man van de stal zei: ken je het? Ik zei ik heb er over gehoord en ik wil het. Hij zei je mag het hebben voor 20 euro. Geweldig. Hij verkocht verder van alles hoor, dit was het enige spirituele boek. Ik was dolblij. Het lezen van dit boek maakte dat Verlichting mij nog veel meer ging intrigeren. Er komen dan ook allerlei vragen op en die zou ik dan dolgraag willen stellen, maar ja, telkens als ik zo’n verlichte geest ontdek, zijn ze al overgegaan voordat ik me naar hen toe kan spoeden. Gelukkig is er het internet en youtube. Ramesh Balsekar, ik had natuurlijk eerst ook nog nooit van hem gehoord, maar dat is het nu juist, boodschappers dragen richtingaanwijzers aan. De naam Balsekar las ik in een boek van Joe Vitale (over Ho’oponopono) en ik dacht: effe opzoeken. Nou, op youtube staat een interview met Balsekar. Interessant hoor, maar ook soms lastig. Zo zegt hij dat er geen personen bestaan, we zijn namelijk bewustzijn die een vorm hebben aangenomen (een lichaam). Die vorm is niets anders dan een object, net als onze mind een object is. Maar om die vorm te ervaren is daar bewustzijn dat in die vorm aanwezig is en als wij ons daar op gaan richten dan gaan we inzien dat de wereld zoals wij die met onze zintuigen ervaren, niet de realiteit is maar een projectie. Dat is intellectueel goed te begrijpen, maar vervolgens zei hij dat er dus ook niemand is om te reïncarneren. Reïncarnatie is daarom niets anders dan bewustzijn dat weer een nieuwe levensvorm aanneemt. Maar tevens zegt hij dat het vele levens kan vergen om verlichting te bereiken. Dat snap ik dan niet omdat dat wijst op een continuïteit in de vorm van een deel individuele ziel die zich ontwikkelt door vele levens heen. Dus lieve Pariodiek lezer, ingewikkeld!
Maar, goed, ik ben er druk op aan het kauwen. Volgende keer kom ik er op terug. Met Jean Klein en Tolle. Maar mochten er onder de lezers dezes zielen zijn die mij met betrekking tot bovenstaande kunnen verlichten, dan houd ik mij ten zeerste aanbevolen! Ten slotte lopen jullie ook allemaal op je prachtige levenspad en wie weet zijn jullie allang de afslag Verlichting ingeslagen….
Martine Clausen, wandelend, peinzend en puzzelend.

Uitbreiding bestuur

Er moet een lid voor het bestuur bijkomen.
Ik zie je al zuchten: daar heb je ze weer!
Maar je snapt dat een vereniging als de onze en elke vereniging niet kan bestaan als er niet ‘bestuurd’ wordt. En dat besturen lijkt een beetje een groot woord. Ik zal beschrijven wat we zoal doen en waar je op den duur aan mee zou moeten doen.

Het voornaamste is natuurlijk het samenstellen van het programma voor volgend seizoen. Dat doen we door eerst via internet en andere kanalen (waaronder ook onze leden) vaststellen van de onderwerpen, die ons interessant lijken. Een werk waar je net zo veel (of zo weinig) tijd aan kan besteden als je wilt. Dat is wel het moment waarop je het meest invloed kan uitoefenen op onze Vereniging.
Dan gaan we daar de mensen bij zoeken, die we capabel vinden om een lezing te geven. Ook daar kunnen de leden mensen noemen, maar we besluiten in het bestuur.

Ondergetekende is de voorzitter en zit dus de vergadering voor.
Nel is secretaris en maakt de afspraken met de sprekers.
Rens is penningmeester en zorgt dat we niets te kort komen.
Willem maakt boekbesprekingen, helpt bij de Pariodiek, maakt Notulen, doet de huisavonden, bereidt de vergaderingen voor en is onze bibliothecaris.
Erik houdt de website bij.
Ten slotte maak ik de Pariodiek 1x per maand.

Nu doen we met zijn allen het samenstellen van het programma, vandaar dat zo vaak (ongeveer 1x per maand) vergaderen in een bijzonder vriendelijke sfeer.
Als je nu naar de werkzaamheden van Willem kijkt, zie je dat die het meest te doen heeft, terwijl hij ook nog vaak weg is. Daarom zoeken we iemand die in het begin kan assisteren met de bibliotheek, maar op den duur dat werk alleen kan doen. Liefde voor boeken en soms eens een boek lezen om anderen boeken te kunnen aanraden is een pré.

We heten je van harte welkom als je deel wilt uitmaken van ons bestuur.
En bedenk: we zijn allemaal eens begonnen!
Joop